Kadra kierownicza

Historia szkoły

» 1941-1944
Szkoła powstała w okresie II wojny światowej w 1941 roku. Założyła ją i pierwszym dyrektorem była pani Anna Renet-Jursz. 2-letnia prywatna Szkoła Handlowa realizowała program gimnazjum (mimo zakazu okupanta) i dodatkowo przedmioty zawodowe. Zatrudniała nauczycieli, którzy legitymując się oficjalnym angażem, mogli pracować w tajnym nauczaniu. Chroniła młodzież przed wywiezieniem na roboty do Niemiec (ani jeden uczeń nie został wywieziony) i stworzyła jej warunki do nauki.

» 1945-1948
Po przejściu frontu - 1 marca 1945 roku pani Anna Renet-Jursz otworzyła prywatne koedukacyjne Gimnazjum Kupieckie, które z dniem 1 września 1946 roku stało się szkołą licealną. 1 września 1947 r. powstało Liceum i Gimnazjum Handlowe, które dzięki wysokiemu poziomowi nauki otrzymało prawa szkół państwowych. Ukoronowaniem pierwszego etapu działalności była matura w czerwcu 1948 roku - 30 absolwentów otrzymało świadectwa dojrzałości. W 1949 r. panią Annę Renet-Jursz zdegradowano do stanowiska nauczycielki, a w 1950 r. pozbawiono pracy. W 1957 r. pani Anna Renet-Jursz została zrehabilitowana.

» 1949-1962
W roku szkolnym 1949/50 szkołę przekazano Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Puławach, a następnie upaństwowiono. Dyrektorem szkoły w latach 1949-1956 był Włodzimierz Zbigniew Pieńkowski. Wiosną 1955 r. Ministerstwo Handlu Wewnętrznego podjęło decyzję o likwidacji szkoły (z powodu braku odpowiednich warunków lokalowych). W roku szkolnym 1955/56 szkoła przestała istnieć jako samodzielna jednostka i została włączona do Technikum Weterynaryjnego. W roku szkolnym 1957/58 reaktywowano szkołę - powstało Technikum Gospodarcze. Dyrektor szkoły pan Henryk Kamiński rozpoczął budowę nowego gmachu. 4 września 1962 r. uroczyście oddano do użytku nową część budynku przy ulicy Polnej 18.

» 1972-1976
Od 1 września 1972 r. szkoła nosiła nazwę Zespół Szkół Zawodowych nr 1 w Puławach, a 15 marca 1975 r. za szczególne osiągnięcia w pracy dydaktyczno-wychowawczej otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej. 16 października 1976 r. w gmachu szkoły w 35 rocznicę założenia Szkoły Handlowej odbył się I Zjazd Absolwentów Szkół: handlowych, gastronomicznych i ekonomicznych. Celem Zjazdu było zacieśnienie więzi i pogłębienie przyjaźni pomiędzy absolwentami. W Zjeździe uczestniczyło ponad 200 osób - wychowanków i profesorów. Po tragicznej śmierci dyrektora Henryka Kamińskiego z dniem 1 lutego 1979 r. dyrektorem został Czesław Chruścicki, który funkcję tę pełnił do przejścia na emeryturę 31 sierpnia 1992 r.

» 1985-2000
22 lutego 1985 r. szkoła otrzymała imię Stefanii Sempołowskiej. Z inicjatywy dyrektora Czesława Chruścickiego i przy jego osobistym zaangażowaniu rozbudowano szkołę. Nową część obiektu oddano do użytku w 1989 r. Od 1 września 1992 r. funkcję dyrektora szkoły pełniła Wanda Latkowska-Kwiatek. W 55-lecie szkoły, 12 października 1996 r. odbył się
II Zjazd Absolwentów. Uczestników było ponad 400, a głównym punktem programu było odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej Annie Renet-Jursz. W okresie ponad 55 lat istnienia szkoła wykształciła ponad 10 000 absolwentów i wychowanków. Do tych, którzy odeszli na wieczną wartę należą wszyscy dotychczasowi dyrektorzy, ksiądz Zbigniew Adamczewski, Anna Czarnocka, Hanna Boska, Oktawia Domosławska, Aleksander Kaczorowski, Władysław Koter, Stanisław Płożański, Jadwiga Bretes, Józef Trześniak, Zygmunt Wydra, Wacław Kaszczuk, Maria Kamińska, Tadeusz Rasiewicz, Ewa Szczygieł, Jan Kotelba, Józef Kozieł, Józef Oleśkiewicz, Maria Pać, Wanda Bujewicz, Mieczysław Bielski i inni. Na zasłużonej emeryturze przebywają profesorowie: Apolonia Wójtowicz, Jadwiga Chruścicka, Aleksandra Truszczyńska, Irena Byjoś, Andrzej Jackiewicz, Maria Wójcik, Teresa Turak, Marianna Oleśkiewicz, Mieczysława Lis, Marta Grodzicka a także wicedyrektorzy szkoły Krystyna Wadecka i Sławomir Pać.
Dnia 13 października 2001 r. w 60-lecie szkoły odbył się III Zjazd Absolwentów. Uczestników było 217,
a razem z zaproszonymi gośćmi ponad 300.

Od dnia 1 września 2002 roku szkoła nosi nazwę Zespół Szkół nr 1 im. Stefanii Sempołowskiej.

» 1992-2007
Pani Wanda Latkowska-Kwiatek pełniła funkcję dyrektora ZS nr 1 im. Stefanii Sempołowskiej przez trzy kadencje w latach 1992 - 2007.
Absolwentka Wydziału Ekonomicznego UMCS w Lublinie. Pracę zawodową rozpoczęła
w 1972 r. w ZSZD nr 2 w Lublinie. W 1975 r. podjęła pracę jako nauczycielka przedmiotów ekonomicznych w ZSZ nr 1 w Puławach.
Praca dydaktyczna i wychowawcza dawała Jej wiele satysfakcji. W rezultacie dużego zaangażowania uczniowie pod Jej kierunkiem odnieśli szereg sukcesów w Olimpiadzie Wiedzy Ekonomicznej na szczeblach: wojewódzkim i centralnym. Praca wychowawcza, wiedza, doświadczenie oraz koleżeńska postawa sprawiły, że w 1992 r. w wyniku konkursu Lubelski Kurator Oświaty powierzył Jej funkcję dyrektora szkoły. Za zaangażowanie zawodowe otrzymała: Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrodę II stopnia Ministra Edukacji Narodowej, nagrody Kuratora Oświaty w Lublinie oraz Starosty Puławskiego.
Znajdowała również czas na działalność społeczną, przede wszystkim w NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty.
Za priorytet stawiała dobro szkoły i uczniów. Dzięki temu, szkoła wzbogaciła się o nowe pracownie komputerowe, technologiczne, centra multimedialne, pomoce dydaktyczne. Szkoła uczestniczyła w programie PHARE „MOVE” modernizującym szkolnictwo zawodowe. W ramach ogólnopolskiego programu „Szkół uczących się” podjęła profesjonalne działania na rzecz poprawy jakości, dzięki czemu placówce przyznano certyfikat jakości.

 » 2007-2017
W latach 2007-2017 dyrektorem szkoły była Barbara Bińczak, wieloletnia nauczycielka przedmiotów ekonomicznych. Pod jej opieką kolejni uczniowie osiągali sukcesy na szczeblu centralnym w Olimpiadzie Wiedzy Ekonomicznej.
Szkoła realizowała projekty finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego - „Nasza Szkoła”, „Nowoczesna Szkoła”, „Szkoła Kluczowych Kompetencji”, „Wykształcony uczeń - dobry pracownik”, „Edukacja i praca - to się opłaca”. Młodzież uczestniczyła w wielu ciekawych programach, praktykach zawodowych i stażach pracowniczych, a szkoła wzbogaciła się o wiele nowych pomocy dydaktycznych oraz wyposażenie.
Znacznie zmienił się wygląd szkoły - wymieniono okna, wyremontowano dachy, pracownie zajęć praktycznych, stołówkę, klub szkolny, salę gimnastyczną, wszystkie sale dydaktyczne
i korytarze. Sale lekcyjne wyposażone zostały w komputery z dostępem do Internetu, wprowadzono dziennik elektroniczny. Każda sala lekcyjna wyposażona została w rzutnik multimedialny lub telewizor. Pojawiły się również tablice interaktywne. Otoczenie szkoły wzbogaciło się o wiele nowych nasadzeń dzięki czemu od wiosny do jesieni wokół szkoły jest pięknie i kwitnąco. Wzbogaciła się oferta dydaktyczna, powstały nowe szkoły i kierunki kształcenia dopasowane do potrzeb rynku pracy. Chlubą szkoły były przygotowywane przez uczniów i nauczycieli przyjęcia okolicznościowe dla różnych instytucji. Prężnie działał Samorząd Uczniowski. Organizowane były konkursy powiatowe
i wojewódzkie z zakresu nauczanych zawodów. Byliśmy współorganizatorem Mistrzostw Polski Kelnerów. Szkoła współpracowała z wieloma instytucjami, urzędami, uczelniami. Uczniowie organizowali cyklicznie koncerty charytatywne na rzecz Hospicjum Puławskiego oraz pomagali w organizacji Wigilii Miejskiej.
Szkoła kładzie nacisk na tradycję, patriotyzm i pomoc charytatywną.
15 października 2011 r. w 70-lecie szkoły odbył się IV Zjazd Absolwentów.
28 października 2016 r. odbyły się obchody Jubileuszu 75-lecia szkoły.

» 2017
Od roku 2017 dyrektorem szkoły jest Robert Och.

Patron szkoły

"Szkoła - jak życie - nie staje,
nie zatrzymuje się,
a każdy dzień jej pracy
odbija się echem w przyszłości"

Stefania Sempołowska (1869 - 1944)

Była niezwykle aktywną osobą. Brała udział niemal we wszystkich inicjatywach oświatowych, które miały miejsce w Polsce podczas jej życia.

Tajna edukacja

Urodziła się 1 października 1869 roku w wielkopolskiej wsi Polenisz koło Środy. Ojciec zmarł bardzo wcześnie na zawał serca, „jedną z przyczyn była ruina finansowa". Majątek rodzinny był mocno zadłużony i wkrótce został zlicytowany.

Stefania wraz z matką i rodzeństwem była zmuszona przeprowadzić się do domu babki Emilii Lalewiczowej (Sempołowskiej). Babka była osobą nader ekscentryczną, o wolnym i otwartym umyśle. Jej barwne opowieści i liczne historie o walkach narodowowyzwoleńczych, o wybitnych działaczach społeczno - politycznych i ruchu wolnościowym wywarły na małą Stefanię olbrzymi wpływ i stały się pożywką dla rozwinięcia przyszłej aktywności.

W 1877 roku matka Stefanii - Maria z powodu złej sytuacji finansowej przeniosła się do Warszawy i podjęła pracę. Była w owych czasach jedną z pierwszych kobiet - rzemieślniczek, pionierką w zawodzie niemal wówczas niedostępnym dla kobiet ze sfer ziemiańskich. Otworzyła pracownię sztucznych kwiatów, co pozwoliło jej na zapewnienie swoim dzieciom edukacji.

Niebawem Stefania zaczęła uczęszczać do jednej z najlepszych szkół średnich w Warszawie - tajnej żeńskiej pensji Jadwigi Papi.

W 1887 r. zdała egzamin nauczycielski, dzięki czemu uzyskała formalne prawo do nauczania. Wkrótce stała się słuchaczką kursów na Uniwersytecie „Latającym", zwanym również „Babskim". Była to nielegalna, bardzo postępowa szkoła wyższa dla kobiet. W związku z nasiloną rusyfikacją i kontrolą ze strony władz carskich uczelnia nie mogła mieć stałej lokalizacji. Zajęcia odbywały się co rusz w innym miejscu, przeważnie w domach prywatnych, stąd nazwa Uniwersytet „Latający".

Kobiety! Zróbmy to same!

W 1888 roku Stefania trafiła do Kobiecego Koła Oświaty Ludowej (KKOL) w Warszawie. W związku z tym, że męskie Koło Oświaty Ludowej nie chciało w swoich szeregach kobiet, z obawy „aby gadatliwe niewiasty nie zdekonspirowały Koła", kobiety wzięły sprawy w swoje ręce. Nauczycielki i działaczki oświatowe założyły w 1883 roku własną organizację - Kobiece Koło Oświaty Ludowej. Działały one aktywnie przez dwadzieścia trzy lata, bo aż do 1906 roku.

Stefania trafiła w szeregi Koła dzięki jego przewodniczącej K. Kulikowskiej. Koło początkowo jako cel stawiało sobie poprawę losu kobiet wiejskich, jednak z czasem swoimi działaniami objęło całą społeczność wiejską. Liderkami organizacji były m.in. K. Kulikowska, R. Brzezińska, F. Morzycka, A.P. Śmiszkówna (pseud. Antoszka), J. Jahołkowska, P. Sieroszewska, M. Boufałłówna - późniejsza Wysłouchowa, W. Umińska oraz oczywiście Sempołowska.

Zakres działań Koła był bardzo szeroki, od organizowania tajnych szkółek dla dzieci, bibliotek wiejskich i kursów dla dorosłych, po urządzanie nielegalnych obchodów świąt narodowych i wydawanie publikacji. Kształcono również nauczycielki, które potem kierowano na wieś, gdzie niejednokrotnie w ekstremalnych warunkach, zupełnie od podstaw, organizowały szkoły, a dzięki swej charyzmie stawały się często lokalnymi animatorkami.

Kobiece Koło Oświaty Ludowej ściśle współpracowało z Kołem Kobiet Korony i Litwy, organizacją kobiecą o znacznie większym zasięgu i spektrum działania. Sempołowska niezwykle mocno włączyła się w działanie tej grupy. Przez wiele lat kierowała sekcją pedagogiczną. Do jej zadań należało ciągłe dokształcanie nauczycielek oraz dostarczanie im pomocy naukowych, książek, elementarzy. We współpracy z innymi kobietami poszukiwała także odpowiednich wsi i osadzała tam tajne nauczycielki.

Praca w tamtym okresie na wsi była bardzo niebezpieczna ze względu na ciągły nadzór i represje ze strony zaborcy. Chłopi nierzadko byli całkowicie zastraszeni i niechętni jakimkolwiek działaniom, które pociągały za sobą ryzyko. Byli znacznie bardziej uzależnieni od władzy urzędników carskich niż mieszkańcy miast, co powodowało, że nieraz ze strachu przed represjami woleli nie zmieniać w żaden sposób istniejącego stanu rzeczy.

Stop rusyfikacji

W grudniu 1899 roku Sempołowska została aresztowana wraz z liczną grupą działaczy Wydziału Czytelń Bezpłatnych Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności za rozpowszechnianie „nieprawomyślnej" literatury.

W 1900 roku, po wyjściu z więzienia z werwą wzięła się za realizację testamentu swojego bliskiego przyjaciela B. Hirszfelda, który przeznaczył na cele oświatowe 32 tys. rubli. Stefania przypadającą dla niej kwotę przeznaczyła na rozwój szkół rolniczych. Udzieliła hojnego wsparcia szkole w Pszczelinie prowadzonej przez Jadwigę Dziubińską.

Wspomagała ją także merytorycznie m.in licznymi wykładami i pogadankami historycznymi oraz oprowadzaniem wycieczek „pszczeliniaków" po Warszawie.
„Wycieczki po Warszawie - zwłaszcza dla młodzieży chłopskiej - grały rolę poważnego bodźca umysłowego, budziły szersze zainteresowania, odrywały chłopa od własnych tylko interesów codziennych" - twierdziła.

Przy końcu 1902 roku została ponownie aresztowana. Jako poddana pruska, prowadząca „szkodliwą działalność" na terenie ziem Polski pod zaborem rosyjskim została w trybie natychmiastowym wydalona poza granice Cesarstwa Rosyjskiego. Przeniosła się do Krakowa, jednak, gdy tylko nadarzyła się okazja, w 1905 roku, wróciła do Warszawy, aby ponownie zająć się działalnością oświatową.

1 października tego samego roku w szkole w Pilaszkowie w powiecie łowickim powołano Związek Nauczycieli Ludowych, z którym Sempołowska związała się na kolejne 20 lat. W trakcie zjazdu nauczyciele ludowi, w związku z  wszechobecną rusyfikacją, podjęli decyzję, że „odtąd nauka w szkołach ludowych odbywać się będzie wyłącznie po polsku i w duchu narodowym". Pod powyższą uchwałą znalazło się ok. 1000 podpisów.

Sempołowska w owym czasie wielokrotnie jeździła jako prelegentka na wieś. Po pewnym czasie, ze względu na duże trudności związane z takimi wyjazdami postanowiono utworzyć w Warszawie internatowy Uniwersytet Chłopski. Funkcjonował od 3 stycznia do 16 lutego 1907. Kierowniczką placówki była Sempołowska.
W następnym roku przy ścisłej współpracy z Towarzystwem Kółek Rolniczych im. Staszica zorganizowano czterdziestodniowe kursy dla chłopów. Program kursu przygotowywali aktywni działacze wiejscy, dzięki czemu był dobrze dostosowany do faktycznych potrzeb mieszkańców wsi.

Siłaczka

Sempołowska „wielka indywidualność (...), przez 50 lat swego czynnego życia brała aktywny udział we wszystkim, co działo się wówczas w Polsce". Systematycznie publikowała w postępowej prasie: „Głosie Nauczycielskim", „Poradniku dla czytających książki", „Nowych Torach", „Myśli Polskiej", „Ogniwie". Była współredaktorką czasopisma dla dzieci i młodzieży „Z bliska i z daleka" oraz „W słońcu".

Podczas II wojny światowej angażowała się w organizowanie wsparcia dla więźniów oraz Żydów z warszawskiego getta.

Zmarła 31 stycznia 1944 r. Pochowano ją na warszawskich Powązkach, na płycie nagrobnej widnieje napis: „Działaczka oświatowa i nauczycielka. Niestrudzona bojowniczka o prawa więźniów".

Szkoły i zawody

                            OFERTA EDUKACYJNA NA ROK SZKOLNY 2024/2025

                                                    W roku szkolnym 2024/2025 oferujemy
                     absolwentom szkoły podstawowej następujące zawody:

                                                        To trzeba koniecznie zobaczyć!

Film o szkole: https://youtu.be/x30On-EYNck

Terminy postępowania rekrutacyjnego: https://kuratorium.lublin.pl/?akc=akt&op=szcz&id=13156

Link do rekrutacji elektronicznej: lubelszczyzna.edu.com.pl/Kandydat

                                           ZAPRASZAMY DO ZS NR 1 W PUŁAWACH

• t. ekonomista
• t. spedytor
• t. usług fryzjerskich
• t. żywienia i usług gastr.
• kucharz

t. ekonomista

TECHNIK EKONOMISTA

Ogólna charakterystyka zawodu: W trakcie nauki uczniowie zdobywają szeroką wiedzę z zakresu ekonomii, prawa, rachunkowości przedsiębiorstw, ekonomiki, statystyki, towaroznawstwa oraz obsługi sprzętu komputerowego. Odbywają praktyki zawodowe w instytucjach finansowych oraz w działach ekonomiczno-finansowych różnych podmiotów gospodarczych.   Kwalifikacje dla Technikum 5-letniego: Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych   Perspektywy zatrudnienia: - banki, instytucje finansowe, - sekretariaty – asystent prezesa, dyrektora, - biura rachunkowe, - urzędy skarbowe, - urzędy pocztowe, - agencje ubezpieczeniowe, - instytycje samorządu terytorialnego, - urzędy miasta, gminy, - różne stanowiska pracy w działach takich jak np. dział marketingu, zaopatrzenia, księgowości, planowania,  - samodzielne prowadzenie firmy.

t. spedytor

TECHNIK SPEDYTOR

Ogólna charakterystyka zawodu:
Kształcenie w zawodzie technik spedytor ma na celu przygotowanie absolwentów do wykonywania zadań zawodowych w zakresie transportu i spedycji. Nabyta wiedza i umiejętności pozwalają absolwentom znajdować zatrudnienie we wszelkich przedsiębiorstwach spedycyjnych i transportowych, w tym np. agencjach obsługi porów morskich i lotniczych, przedsiębiorstwach transportu kolejowego itp.
Spedytorów poszukują przede wszystkim firmy z branży transportowej, przemysłowej, budowlanej, handlowej i usługowej oraz informatyka i telekomunikacja. Na rynku istnieje wiele firm specjalizujących się w spedycji krajowej i międzynarodowej. To niewątpliwie zawód przyszłości. Każda firma bowiem posiadająca środki transportu lub zlecająca transport firmom zewnętrznym, poszukuje spedytorów do sprawnego obsługiwania klientów. A dostawa na czas to motto wielu firm.

 

 

Kwalifikacja dla Technikum 5-letniego:

• Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  

 

Perspektywy zatrudnienia:

 - w centrach logistycznych
- w firmach transportowych
- w firmach spedycyjnych
- w administracji państwowej
- w firmach telekomunikacyjnych i informatycznych

t. usług fryzjerskich

TECHNIK USŁUG FRYZJERSKICH

Ogólna charakterystyka zawodu:
Technik usług fryzjerskich zarządza zakładem fryzjerskim, świadczy usługi fryzjerskie w pełnym zakresie, w tym usługi wykraczające poza standard. Projektuje i urządza zakład fryzjerski zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowymi oraz sanitarnymi. Prowadzi promocję i marketing w zakresie usług fryzjerskich. Kieruje zespołem pracowniczym oraz kontroluje przebieg świadczonych usług. Prowadzi zaopatrzenie, gospodarkę materiałową i finansową. Prowadzi działalność szkoleniową i wychowawczą. Świadczy usługi fryzjerskie przy wykorzystaniu najnowszych osiągnięć fryzjerstwa oraz tendencji światowych z zakresu stylistyki. Doradza w zakresie doboru modelu i kolorystyki fryzury. Korzysta z technik komputerowych w pracy zawodowej. Może również wykonywać usługi fryzjerskie dla celów reklamowych, prasy czy fotografii artystycznej.

Kwalifikacje dla Technikum 5-letniego:

• Wykonywanie usług fryzjerskich
• Projektowanie i wykonywanie fryzur

 

Perspektywy zatrudnienia:
- salony fryzjerskie w kraju i za granicą,
- teatry, hotele,
- pracownie peruk, tres i tupetów,
- możliwość prowadzenia własnego salonu.

t. żywienia i usług gastr.

TECHNIK ŻYWIENIA I USŁUG GASTRONOMICZNYCH

Ogólna charakterystyka zawodu:
Technik żywienia i usług gastronomicznych kształtuje umiejętności związane z planowaniem i organizacją żywienia w zakładach żywienia zbiorowego i żywienia rodziny. Uczniowie uczą się urządzać zakłady gastronomiczne, gospodarstwo domowe, umiejętnie sporządzać potrawy zgodnie z zasadami racjonalnego żywienia, estetycznego ich podania i prawidłowej obsługi konsumenta. Zdobywają umiejętności aktywnego zachowania się na rynku, prowadzenia własnej działalności gospodarczej, sporządzania biznes planu itp.

Kwalifikacje dla Technikum 5-letniego:

• Przygotowanie i wydawanie dań
• Organizacja żywienia i usług gastronomicznych
  

Perspektywy zatrudnienia:
- restauracje, kawiarnie
- puby, hotele, stołówki
- firmy cateringowe
- zdobędziesz także odpowiednie kwalifikacje, by otworzyć własną działalność

kucharz

KUCHARZ - zawód odporny na kryzys!

Ogólna charakterystyka zawodu:
Do podstawowych zadań zawodowych wykonywanych przez kucharza należą wszystkie czynności związane z przygotowywaniem wszelkiego rodzaju potraw i napojów w różnorodnych zakładach gastronomicznych i przedsiębiorstwach zajmujących się przygotowywaniem i produkcją wyrobów i półproduktów kulinarnych; ponadto czynności związane z przechowywaniem i magazynowaniem artykułów spożywczych, surowców.

Perspektywy zawodowe:
Typowymi miejscami pracy kucharza są wszelkiego rodzaju podmioty gospodarcze zajmujące się prowadzeniem działalności gastronomicznej, przede wszystkim restauracje, kawiarnie, hotelowe zakłady gastronomiczne, bary szybkiej obsługi, pensjonaty, domy wczasowe, restauracje na statkach i promach. Kucharz jest zatrudniany również w szpitalach, sanatoriach, szkołach, internatach, stołówkach prowadzonych przez zakłady pracy, czy w przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją produktów i półproduktów spożywczych. Ponadto może również prowadzić własną działalność gospodarczą.

 Kwalifikacja:

• Przygotowanie i wydawanie dań
  

Kadra dydaktyczna

                                KADRA DYDAKTYCZNA - rok szkolny 2024/2025